Ik luisterde naar een liedje in het #Gronings en kwam een minimaal paar tegen van twee klanken waartussen de meeste sprekers van het Standaard-Nederlands geen verschil (meer) maken.
In de Groninger spelling worden de klanken ò en ó geschreven. Allebei de klanken zijn een korte ‘o’. De ò is een open [ɔ]. De ó is een wat meer gesloten [ʊ].
Dit is het liedje: https://open.spotify.com/track/56MV3h67KZuHBhJBYdXFOk
Johan Raspe zingt ‘n stòk [stɔk], n stók [stʊk] taauw’ – zo dicht bij elkaar vind je ze maar zelden.