Back

Ik lachte niet.

Ik werd ook niet boos.

Ik heb waarschijnlijk geknikt.

Auf dem Holzweg sein.

Nu ik dit schrijf, denk ik dat ik toen moeiteloos onderging wat me nu af en toe, zoals afgelopen winter, deelachtig wordt:

het gevoel dat niemand uit de nacht kan vallen.

Uit: Wim Brands, de onverharde weg
#footpathfriday